بخشش

تمام حواست را بخشيده اي به كسي كه نيست و هي خيال مي بافي نوك خيالت را كه دستت بگيري با تكاني مي شكافد و تو مي ماني اين همه روز رج زده بر اين خيال . آشفتگي با تلنگري تو را مي گيرد و سكوت و غم پاداش اين همه سخاوت است