دوشنبه، اردیبهشت ۱۵

از داشته ها

هنوز در خواب هایم ۳۰ ساله ای . هنوز ساده می گیری زندگی را، هنوز سیگار گیراندنت برایم تکرار نشدنی است و هنوز حالت دست هایت روی جیب شلوار جینت ویژه است .
هنوز با وجود تمام ناراحتی ام از تو ، با وجود تمام قهرها ، گله داشتن ها ، سرکشی ها و افسار گسیختن ها به من می بالی.
تو را داشته ام در لحظه هایی که هیچ کس نبود ، در لحظه هایی که پشتم به تو گرم بود ، در آن روزهای چسبناک تهوع آور ، در آن شب هایی که با ترس از دست دادن مادر از خواب می پریدم ، تو را داشته ام در لحظه های سخت تصمیم گیری ، در سالهای تلخ .
دروغ است۲۶ سال است که ندارمت ، ۲۶ سال است صدایت را در رؤیاهایم نمی شنوم ؛ کاش طنین صدا جایی در درون آدمی مثل خاطره ها می شد که بماند .

هیچ نظری موجود نیست: