روزهای
بعد از سفر گاهی خلسه آور است ، هنوز میان اتفاقات می چرخی ، هنوز
همسفرهایت را میان لحظه هایت می گنجانی ، هنوز حمایت بی دریغشان را می
خواهی . تنها در روزهای سخت و سفرهای سخت و پیش بینی ناپذیر است که می
توانی انسان هایی ناب پیدا کنی آنهایی را که می بخشند بی توقع ، آنهایی را
که فارغ از هر نوع اعتقادی دست یاری شان بلند است و تو تنها در لحظه های
خاص است که می یابیشان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر