دستان خالی ات را بسویم دراز نکن
نگاه های منتظرت را روانه ام مکن
تمام حرف های نگفته ات را می خوانم
از التماس چشم هایت
از نجابت وجودت
از سکوت سوزاننده ات
من محتاج تر از توام
تو محتاج نان
من محتاج انسانیت
نگاه های منتظرت را روانه ام مکن
تمام حرف های نگفته ات را می خوانم
از التماس چشم هایت
از نجابت وجودت
از سکوت سوزاننده ات
من محتاج تر از توام
تو محتاج نان
من محتاج انسانیت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر