شیشه ی دلم برداشته ترک

چسب زخم خورده است بر دهانم , قلمم , فریادم
تنها سکوت شده پاسخ روزهای دردی که هدیه داده ای
توان جمع کردن تکه های شکسته ام نیست
خلسه است و بهت