عجیبند آدم ها روزها اتفاقات پر از تناقض اند حرف ها و رفتارهایشان پر از تلافی پر از نقص و پر از خود باوری کاذب . پیچیده نیست دنیا همان است که می بینی اش آدم هایش گاهی آن قدر بی رنگ و گاهی آن قدر پشت هم رنگ عوض می کنند که می توانی دست بعدی شان را پیش بینی کنی اما خسته تر از همیشه نظاره می کنی و می اندیشی چرا تمام نمی شود خالقش به چه امید بسته این طور به نظاره نشسته انتظار چه را می کشد قرار است در پس این جنگ ها و خون ریزی ها پرده ی آخر چه را نمایان کند ؟
