زندگی
کوتاه تر از محاسبه عاشقانه ماست . دلم می خواهد غرق شوم میان روزها بی
اینکه روزمرگی بیآلودم بی اینکه یادم برود وسعت تنهایی ام چه میزان است بی
اینکه سهم مهر ورزیدنم را شریک خست و نفرت کنم . دلم می خواهد ببخشم بی
توقع ، بی بازگشت . زندگی شاید بزرگ شدن ظرف های ماست .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر