دست ها خوبند ، پوست احساس را لمس می کنند .
آن ساقه های ترد شکننده آغوشی می شوند برای جان پناه شدن . گاهی بی دریغ ، بی توقع می بخشند.
دست ها دلگیریشان عمیق است ؛ تنها ، سرسخت ، پنهان . برای خداحافظی می روند بی اینکه بخواهند . بی اینکه انتخاب کنند.
آن بندها دوست داشتنی اند ، می توانند به تعداد لحظه های بودن قصه داشته باشند .
ژه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر